Kitapta ağaçlarla konuşmadan bahsetmese Jose Mauro de Vasconcelos’un bu kitabı yazdığından şüphe ederdim. Yazarın okuduğum bütün kitapları içinde hiç bir şey anlamadığım bir kitap oldu. Bitirdikten sonra “ eee ne oldu “ şimdi dedim. Kendi mantığımca iki şey anladım. Öncelikle iki tane yaşlı adam var arada çocukluklarından bahsediyor yada iki tane çocuk var kendilerini yaşlı hissediyor. Belki son olarak kitapta hem yaşlılık hem çocukluk hallerini veriyor. Ama ilk bölüm tamamen bundan bağımsız apayrı bir konudan bahsediyor. Diyeceğim o ki ben gerçek manada anlamlandırmadım. Okuyup anlayan varsa benide aydınlatsın.
