Başlarda sıkıcı geldi diye başlarındayken yazıyorum bu satırları. Yer yer beni ironik benzetmeriyle güldüren, şimdi de neyden bahsediyor diyerek hafifçe belirmeye başlayan bir kitap. Yazar kendiyle konuşuyor galiba, ben de kendini bile anlayamayan birini anlamaya çalışıyorum . "Anlamak için, insanın bazı eksik yönleri olmalı" imiş Ne kadar haklı ? Ya da anlamak için insan bazı eksik yönlerini mi görmeli ? Olabilir. İçimizdeki yıkıntılardan haberimiz var mı ? Biz acaba kaç kere biz oluyoruz,kaç defalarca değişime uğruyoruz. Yanılgılarımız, üzüntülerimiz hep insan oluşumuzdan. Çoğumuz içimizde Hikmet Benol gibi yaşıyoruz, anlatamadıklarımız ,duydumsadıklarımız , gidip gelmelerimiz... Kimi ne için sevdiğimize karar veremediklerimiz ,hep bir karmaşa bir hayat. Anlaşılmayan bütün dertlerimiz ölümle son bulacak. En sevdiğim bölümlerden biri oldu ; "Günün birinde istediğin gibi birini bulacaksın," dedi Bilge. "Seni anlayacak ve durmadan hak verecek sana."Evet. Durmadan başını sallayacak bana.Hiç sormayacak. Biz senin gibi değiliz Bilge; biz doğuluyuz.Biz de sorgu sual yoktur. Biz de usta-çırak ilişkisi vardır. Ustanın gücü tartışılmaz. Usta önünde engel tanımaz.Çünkü başka türlü yaratamaz.Kırk yıl ağzını açmadan ustasına hizmet edenler vardır bizde.Bu arada kişiliğini kaybetmekten korkmayacaksın; işte o zaman gelecek kişini bulacaksın. "Hayır ben bunu yapamam."dedi Bilge "kimse yapamaz." " Siz batılılar anlayamazsınız bunu." dedi Hikmet. "Ben neden batılı oluyormuşum?" diye direndi Bilge. "nedeni yok."Ben öyle karar verdim,ben ustayım sende çırak oldun." "Neden?" diye karşı çıktı Bilge. "Oyun öyle gerektiriyor.Sana verilen rol böyle." "Göreceksin,bir gün bırakacağım seni," dedi Bilge. "Hayır yapamazsın: 'Terk eden kadın'rolü verilmedi sana oyunda. "Bütün kitabı özetleyen bir paragraf."

Tehlikeli OyunlarOğuz Atay · İletişim Yayıncılık · 202231,3bin okunma

·

87 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hanne