Sevmeyi özledim biliyor musunuz?
Kayıtsız şartsız bir gülüşü.
Bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü.
'Nerde kaldın' ayazını değil, 'hoş geldin' iyiliğini.
Hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını.
Kapı zilleriyle telefonlar arasında tükenmeyi.
Geceyi bir hayal hazinesine çeviren uykusuzluğu.
Kendimi severek yürümeyi kalabalıkta.
'Göğe bakma duraklarını' özledim...
🌿 
Şükrü Erbaş
·
186 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.