2015 yılında almıştım,her güne bir şiir okumak adına. Bugün kitaplığımı düzenlerken gördüm ki tek bir şiire post-it yapıştırmışım: Memur Karısı. Yine okudum yine annem geldi aklıma buruk bir gülümseme ile. Kitabı yarım bıraktığımı o an farkettim ve 7 sene sonra kalan kısmı bitirdim.
Arada geçen bir çok şirini duygusal açıdan anlayamasam da bir çok konuda empati kurarak hatta beni anlatıyormuşcasına duygulandırdı. Ölüm,hayat ve yaşama dair umutsuzluk ,içinde bulunduğumuz ekonomik sıkıntılar, aşk ne çıksa karşıma ne yazmış iyi ki okumuşum dedim.