Hem de ne merhamet...! Evinde bozulan Televizyonunu tamirciye götüren adam şaşkına döner. Tamirci meslek hayatı boyunca böylesi bir olay görmemiştir. Televizyonun arkasını açınca içerisinin ekmek kırıntılarıyla dolu olduğunu görür. Ne Televizyonun sahibi ne de tamirci buna bir anlam veremez. Tamirci işini bitirdikten sonra adam Televizyonunu eve götürür. Her şey normaldir artık. Ama hala o ekmek kırıntılarının sebebini bulamamıştır. Taa ki bir akşam Afrika belgeseli izleyinceye kadar. Afrika'da susuzluktan dudakları çatlamış, açlıktan kemikleri sayılabilen insanlar, özellikle çocuklarla ilgili belgeseli izlerken beş yaşındaki oğlu elinde ekmek kırıntılarıyla Televizyonun arkasına geçer. Elinde ekmek kırıntılarını küçük deliklerden içeri atmaya başlar. Evladındaki merhamet duygusuna gözleri dolan baba Televizyonun içine o ekmeklerin nasıl girdiğini de öğrenmiş olur." Şimdi soruyorum herkese; Yaratılışta böylesi bir merhamet duygusuyla dünyaya gelen bir çocuk nasıl oluyor da canileşebiliyor? Çocukların yaratılıştan getirdikleri o merhamet duygusunun ölmesini seyreden, ya da o duygunun ölmesine sebep olan anne-babalar "katil" değiller mi? "Bizim ne suçumuz var?" demeye hakkımız yok.
·
127 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.