Aret Vartanyan' dan okuduğum altıncı kitabında sonuna geldim. Kitapla bütünleşmem Aret' in çocukluğundaki evinde gezinip çocukluğunu izlemesiyle oldu aslında. O satırları okurken birabir sahnenin içindeydim ve onun yüreğini döktüğü o sahnede gözyaşlarım benden bağımsızdı artık. Aret' in yazım tarzıyla olan benzeşen tarzım belki de her yazdığını bu