Veda, Umut, Hayat ve Hüzün serisinin üçüncü kitabı olan Hayat'ın da sonunu gördüm.. Biyografi tarzından otobiyografi tarzına geçtiği bu kitapta yazar ile ilgili fazlasıyla bilgi ediniyorsunuz. Evliliği, okulu, dersleri, çocukları.. Tüm bunların yanında Türkiye'nin içinde bulunduğu durum ve asıl darbe denilen şeyin nasıl olduğunu da derinden hissediyorsunuz. Üçüncü kitap olduğundan mıdır yoksa otobiyografi tarzını pek sevmediğimden midir bilmiyorum ilk iki kitap kadar çekici bulmadım.. Belki de Ayşe Kulin'in çocukluğu bile bana çok uzak geldiği için.. Biz bozkır çocukları büyürken partiler, kolejler, kız-erkek ilişkilerinin rahat konuşulduğu aileler görmediğimiz için olsa gerek neredeyse 60/70 yıl önce Ayşe Kulin'in yaşadığı hayat benim 12 yıl önce dahi yanımdan bile geçmediği için belki de kitapla çok yakın olamadım. Özet olarak dostlarım; aynı güneşin altında, aynı coğrafyada, aynı ülkenin sınırlarında bambaşka ve birbirimizden habersiz yaşıyoruz..