Dostoyevski bu kitabında okuyucuyla oyuncak gibi oynuyor. Kafaları allak bullak ediyor.
Karakteri anlamaya çalıştıkça iyice dibe battığımı farkettim. Sonunda karakteri anlamayı bıraktım ve olduğu gibi kabul ettim. Hayattan, toplumdan, insanlardan kendini soyutlamış bir karakterin tutarlı olmasına da gerek yok zaten.
Kafamı ne kadar karıştırsa da kitap çok güzel.
