1919’da Vakit Gazetesinde Ömer Seyfettin Bey’in “Efruz Bey” adlı bir romanının tefrika edileceğine dair bir ilan çıkar. İlanda “Çarşamba gününden itibaren Ömer Seyfettin Beyin ‘Efruz Bey’ unvanlı romanını tefrika etmeye başlıyoruz. ‘Efruz Bey’ memleketimize ait tiplerin ve bazı meyil ve itiyatların, sanatkarane bir mübalağa ile çizilmiş bir karikatürü hükmündedir. Roman beş fasıldan ibarettir ki, her biri uzunca bir küçük hikaye addetmek mümkündür. Bu fasıllar şunlardır: Hürriyete Layık bir Kahraman, Asiller Kulübü, Bilgi Bucağında, Açık Hava Mektebi, Beyaz Serçe” denilmektedir. Bu parçalı basım ilanda bildirilmesine karşılık eserin roman olduğunun unutulmasına yol açmış, bölümler çeşitli külliyatlarda farklı kitaplara dağılmış ve ayrı öyküler olarak değer kazanmıştır. Bunda her bir bölümün kendi içinde bütünlük taşıması ayrı bir öykü olarak okunabilmesinin de payı vardır. Pertev Naili'nin tespiti ve hatırlatmasıyla bunun roman olduğu yeniden fark edilmiştir. Romandaki her bölümde ilanda da denildiği gibi bir düşünce, bir toplumsal sınıf, bazı tipler ironik bir dille ele alınmakta ve eleştirilmektedir. Aydınlar, kendini asil sananlar, İttihatçılar, eğitim politikaları, dönemin siyasi ve sosyal neyi varsa eleştirilir. Hatta her söylenene inanan, sorgulamayan, bilgisiz halkın da eleştirisi yapılmaktadır. Son olarak bir duruma değinmek istiyorum. Ömer Seyfettin bir çocuk hikayecisi değildir, onun hikayeleri yetişkin düzeyinde okuyucu bulması gereken hikayelerdir. Efruz Bey gibi siyasi hicvin bile olduğu bu romanı da çocuk klasiği diye basmak düpedüz iş bilmezliktir. Ayrıca Karbon Kitaplar basımında asıl bölümler eksik olduğundan tercih edilmesini sakıncalı buluyorum.

Efruz BeyÖmer Seyfettin · Ötüken Neşriyat · 20181,645 okunma

·

154 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.