Muhteşem bir yapıt...
Ters köşeli...
"Neden bu kadar kısa?"dediğim bir eser oldu ilk defa...
Güzel başladı ve dozunda bitti...
Zweig'in en beğendiğim en etkilendiğim kitabı bu oldu diyebilirim...
Geçmişindeki hatalarını, kusurlarını tekrar tekrar düşündüren, farklı bakış açısı kazandıran, yer yer sorgulatan öğretici noktaları var,
korku, insanın acizliğini, faniliğini gösteren en temel, en insanî duygudur, hemen hemen hepimizin yüreğinde bir parça bu korkudan vardır ve bu kitap bu yönüyle kendine bağlamayı başarıyor...
