Dertleşmiş gibi hissettiğim, aklımdan ve kalbimden geçen herşeyin bir aynaya yansımasıydı okuduğum. Zaman zaman gülümseten sayfaları yüzerken nefes aldığımız oksijen adalarına benzettim. Yazarın kendi duygularını anlatırken okuyucuyu hafif ve tatlı bir şekilde sarsan tarzını çok sevdim. Sakladığım, korktuğum, hüzünlendiğim ne varsa onlarla barıştım, onlara sarıldım. Hele ki o sol omuzu unutma dedikten sonra omzuma dokunmak içimdeki o küçük çocuğun omzuna dokunmak gibiydi. Onu içten sevgi dolu kucaklayış gibi. Yalnızlık bir de ah o yalnızlık... Yalnızlığı öyle bir işlemiş ki insanın yalnızlığına da sarılası, her şeyle barışası geliyor. Anlaşılacağı üzere ben kitabı çok sevdim kendimi buldum. Siz de kendinizi bulmak istemez misiniz? Bu kitabı okuyun ve sevdiklerinize de hediye edin. Bir kitaptan daha güzel hediye yok bence. Kendinizi sevin, yalnızlığınızı sevin. O gemi gelmese de siz uçmayı öğrenin...

O Gemi Gelene Kadar Ben Uçmayı ÖğrendimMurat Gülen · İndigo Kitap · 2022158 okunma

·

273 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nida