Açıkçası şu an tam olarak ne hissettiğimi bilmiyorum. Özellikle kitabın son otuz sayfasını okumak istemedim bitmesin diye sanki Charlie ile birlikte yürüdük bu yolda. Düşüncelerimi nasıl ifade edeceğimi tam olarak da bilemiyorum.Belki şu anki ruh halimden dolayı etkilenmem bu şekilde olmuştur ama kitabın sonunda gözyaşlarım pıt . :)
Kitapta eleştirilecek bir şey görmüyorum yazarın anlatış tarzı kalemi gayet iyiydi . Sizlere sadece okuyun diyebilirim pişman olmazsınız. Eğer vaktiniz olursa Algernona bir kaç çiçek koyun olur mu ?
...
