İlk kez Faruk Duman okuyorum. Kedi’çin Masallar’a balıklama daldığımda hissettiğim ilk duygu şaşkınlık oldu. Dil ve üsluptaki kendine özgü’lüktü bu şaşkınlığımın sebebi. Cümlelerin sırtlandığı yoğun anlamlar, çağrışımlar, ezgiler var her bir öyküde. Kitabı okurken baştaki şaşkınlığım ilerleyen sayfalarda kabullenişe, beğeniye, tat almaya döndü. Fakat herkesin benzer ölçüde tat alacağı bir kitap kesinlikle değil. “Serim-düğüm-çözüm”cü öykülerden hoşlananlar pek benimsemeyebilirler mesela. Ama klasik öykü anlayışını kabından taşıran yazar ve eserlerden keyif alanlara tavsiye ederim.
