Bazı kitaplar uslu uslu bekliyor bizim onları keşfetmemizi. Usul usul gülüyor keşfedince aldığımız hazzı görünce, kendi değerinden emin. Kesfetmeyenin ayıbı biliyor eğer yol ona çıkmazsa. Ayla Kutlu ile ilk karşılaşmam değil ancak en iyi karşılaşmam oldu. Muhteşem bir hikaye yakalamış. Ben aile romanlarını seviyorum. Bir ailenin genişleyen ve birkaç kuşağa yayılan hayatını, ayrı ayrı noktalardan ki bunlar aile fertleri oluyor, okumayı seviyorum. Bu roman da tam ağzıma layık olmuş, büyük bir lezzetle okudum. Hatta sonlara doğru lezzeti arttı, okulda olmasaydım bitirirken ağlardım. Öyle etkiledi. Emir'in annesi Cevher'in hikayesiyle başlıyor roman. Göçlerinin hikayesiyle. Sonra büyüyor Emir, bey oluyor Urfa'da. Kurtuluş Savaşına ordan cumhuriyetin ilk yıllarındaki Ankara'ya uzanıyoruz, daha doğrusu hikâye bizi oraya götürüyor. En sonunda Emir Bey'in Urfa'daki 3 çocuğunun annesi olan, boşadığı Gülbahar 'a geliyor hikaye. En çok burda yutkundum işte... Yeni Istanbullu eş Nevnihal ve eski köylü eş Gülbahar ilişkisi muazzamdı. Beni en çok kendine bağlayan kahraman da Gülbahar oldu. Bu ailenin hikayesi nerde bitti elbette söylemeyeceğim ama tanıştığıma çok memnun oldum. Pek çok yerden pek çok kişiden dinlediğimiz bu aile hikayesi çok iyi kurgulanmış ve çok iyi anlatılmıştı. Dil de altı çizilmesi gerekenler arasında. Hele Yunus divanı öyle güzel eklenmişti ki bu kadar olur. Hemen devam niteliğindeki romanı da okuyacağım, en'lerim arasına giren bu romanı öneririm. Mutlaka.

Bir Göçmen Kuştu OAyla Kutlu · Bilgi Yayınları · 2008148 okunma

·

264 görüntüleme

Yeliz Öztürk

@Yelissa ·

09 Aralık 2023 21:27

Cevher değil Cevahir, Gülbahar değil Gülhayat olması gerekir...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.