Bir insanda, bir başkasını sevebilmek, sevdiğinin ayırdına varmak... Anlatamadığınız, bir türlü gidemediğiniz o karanlığın, ardınızdan, terk ettiklerinizle durmaksızın gelmesi demekti bu galiba. Bir insanda, bir başkasını görebilmek...Onların birbirlerini, sıkı sıkıya tutunmalarına, en azından o günlerde yetmişti yine de bu duygular...O günlerde kendilerini bekleyenleri hiç kimse tahmin edemezdi. Kolay değildi. Onların, çevrelerindeki birçok insanın algılama gücünü aşan koskoca bir hayal perdeleri vardı. Başkalarına sözcükleriyle vermek istemedikleri, sadece yaşamayı, "oraları", "oralarda" kaybolasıya, içlerindeki günler, geceler için yeniden doğurarak yaşamayı seçtikleri bir hayal perdesi... Yenilgilerin, gerçek yenilgilerintaşındığı yer miydi yoksa burası?...