Yazarın okuduğum ikinci romanıydı ve her iki romanda da hissettiğim şuydu ; sanki hayatını , keşke'lerini , ama'larını , şükrünü, sabrını, cefasını , sefasını , üzüntüsünü , kinini ve öfkesini çok sevdiği bir dostuna ; demli çay ve elmalı kurabiye eşliğinde anlatan bir dostu dinledim , diyebilirim kendi adıma...
Eserdeki anlatım dilini sıcak , samimi, içten ve yalın buldum , her ne kadar düşlediğim edebi donanımı çok hissettirmediyse bile anlatımdaki akıcılık okunmaya değerdi , diyebilirim.
Kitapla ilgili kopya (spoidi ) vermek istemiyorum.
Hali hazırda şu an televizyonda dizi formu dönse de , kitabını okumak daha heyecan verir diye yan gözle bile bakmadım oraya
Yazacaklarım bu kadar .
Ama minicik bir spoidi versem iyi olur sanki
Aile hayatının , birlikteliğin , huzurun , sevgi , saygı ve güvenin sizin için bir önemi varsa , kitapla buluşun derim.
Tamam gittim.. :)