Yâ Dâvud, işlerinde beni bilirsin, ben de seni bilirim. Benden râzı olursan ben de senden râzı olurum. Verdiklerime şükredersen iki cihanda şah olursun.
Ey Dâvud, verdiğimiz belâlara sabretmesini bilmeyenler, bizden bir talepte bulunmasınlar.
Yâ Dâvud, ben bir kulu sevince: Onun kalbini, korkumla dolu kılarım. Bana kavuşmak için şevk sahibi yaparım. Bundan sonra; o kul, tâatıma candan koşar.
Ey Dâvud, dostlarım kubbelerimin altındadırlar. Onları ancak sevdiklerim tanırlar. Onlara saadet olsun. Sevdiklerime saadet yolları açık olsun.
Yâ Dâvud, beni unutanı dahi unutmam; beni daima anan kimseyi unutmama imkân var mı? Ben, cimrilere bile bolca ihsan ederken, nasıl olurda cömertlere cimrilik ederim.
Ey Dâvud, beni sevmeyenleri bile hoş görürüm; beni sevenlere nasıl olur da dargın olurum?
Yâ Dâvud, dilek dileyen kullarıma müjdele: Ben merhametliyim, kullarıma acırım.
4. Parça
Cemalnur Sargut Ayetül Kürsi
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.