Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Gönderi
...Ben sana mecburum bilemezsin...
'Ben sana mecburum bilemezsin...' ile tanıdım en ilk... Tanıdım ve sonra yol aldırıldım şiir ahvâlinin derûnuna... Bir anda okumak isteği sarınca birkaç satırına, sadrımı yaslayıp soluklandığımdın... Bu yüzden bitsin istemedim, ola ki bir yerde varolduğunu bileyim diyerek beklettim özlerin özünde... Yaklaşırken sona doğru unutamayacağım satırlar eşlik etti ruhuma, hem de kazınarak...
'Telefonda kaybolmak sesini beklerken...' diyordu Attila İlhan; ve alıp götürüyordu... Ses beklemek en muhteşem rûh şenliğimdir, vuslat sunulmuşsa eğer...
Devam ediyordu satırların sadra işlenmesi; 'Aydınlık neyin oluyor senin...' diyordu Attila İlhan... Oysa aydınlık, ta kendisiydi... Belkide sûaline cevap almak için sormuştu, belki birkaç kelâmını duyarım diyerek, 'Sen aydınlığın ta kendisisin...' deseydi, belki susardı bütün kelâm... İstemedi sussun belkide... Bir harf dahi olsa duymak istedi, öyle olmasa hiç der miydi Attila İlhan; 'Telefonda kaybolmak sesini beklerken...'
Ahh peki der miydi; bilmese kalp mecburluğunu...
... BEN SANA MECBURUM BİLEMEZSİN...
·
89 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.