Şiir yorgun ruhların şifasıdır!
"Gece inmiş şehre
Sadece şiir merhem olur gönlümün karasına
Birbirine kırgın duvarlar, insanlar ve gölgeler
Şimdi ne yazsam da geçse kalbimin küsü?"
İnsanın her şeyden yorulduğu zamanlar oluyor. Yemeden, içmeden, çalışmaktan, eşten, yardan dosttan, arkadaştan… en çok da kendinden yorulduğu zamanlar. İşte o zamanlarda insan, yorgunluğunu atabilecek, kalbini ve ruhunu dinlendirebilecek bir şeyler arıyor. Böyle anlarda bazen müzik dinlemek, bazen resim yapmak, bazen yürüyüşe çıkmak, bazen denizin serin sularına dalmak, bazen kendini uykunun şefkatli kollarına bırakmak, bazen de şiir okumak ve dinlemek insana iyi gelebiliyor.
Bu yönüyle ülkemizde, geçmişten bugüne yetişmiş ve muhteşem şiirlere imza atmış o kadar çok şairimiz var ki… Fuzuli’den Baki’ye, Ziya Paşa’dan Yahya Kemal’e, Mehmet Akif’ten Faruk Nafiz’e, Nazım Hikmet’ten Necip Fazıl’a, Cahit Sıtkı’dan Orhan Veli’ye, Atilla İlhan’dan Özdemir Asaf’a, Cemal Süreyya’dan Cahit Zarifoğlu’na, Ahmet Arif’ten Sezai Karakoç’a, Edip Cansever’den Şükrü Erbaş’a, Gülten Akın’dan Didem Madak’a kadar isimlerini saymakla bitiremeyiz. Onların ortak özelliği her birinin şiirlerinin rengi, kokusu, ahengi ve tadı ayrı ayrı olsa da birbirlerini tamamlıyor olmaları. Evrendeki rengârenk çiçekler, müzikteki notalar ve birbirini takip eden mevsimler gibi.
Doğrusu hangi şairimiz olursa olsun bana sahip olduğumuz kültürün zenginliğini yaşattıkları için her birinin şiirlerini okurken ve dinlerken büyük keyif alıyorum. Özellikle de yorulduğum, hüzünlendiğim, kırıldığım ve daraldığım zamanlarda onların şiirlerini okumak ya da şiirlerini dinlemek bana iyi geliyor. Bir Anadolu şehrinde yetişmiş olan 
Erdem Bayazıt’ın “
Şiirler”ini okurken de aynı duyguları yaşadığımı söyleyebilirim. Erdem Bayazıt, bir ömür boyu yazdığı şiirlerinde aşkı, sevgiyi, umudu, inancı, ayrılığı, yalnızlığı, ölümü, vuslatı o kadar güzel dile getirmiş ki, her bir şiirinde onun hüznünü, inancını ve samimiyetini yüreğinizde hissediyorsunuz. Onun kendine özgü bir sese, söyleyişe ve anlatım gücüne sahip olduğuna şahit oluyorsunuz.
“İçimde kaynayan bir mahşer var
Bu mahşer bir de annelerin kalbinde kaynar.”
Erdem Bayazıt, tüm bunlarla birlikte iç dünyasında hissettiği ve rahatsızlık duyduğu sorunları, sıkıntıları ve kaygıları şiirleriyle dile getirmiş. Moderniteyle birlikte köylerde, kasabalarda ve şehirlerde yaşanan problemlerden doğanın tahrip edilmesine, savaşlara ve gönül bağı hissettiği coğrafyalarda yaşanan acılara kadar birçok konuyu hatıraları eşliğinde gündeme taşımış. Adeta insana ve topluma dair sorunları şiirleştirmiş. O nedenle kitapta, herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği hemen her konuda bir şiirin yer aldığı göze çarpıyor.
Şiirlerini kaleme alırken serbest ve yalın bir üslup kullanan Erdem Bayazıt, kendine özgü tasvir ve anlatımlarıyla insanı etkiliyor. Bazı şiirlerini tekrar tekrar okuma isteği duyuyorsunuz. Şiirlerindeki hüzün ve nahif dili bir anda sizi sarıp sarmalayıveriyor. Velhasılı okurken büyük keyif aldığım birçok şiir barındıran bu eseri, farklı bir ses ve farklı bir nefes duymak isteyen tüm okurlara tavsiye ediyorum.
“Bir şarkı gibisin dünya!
Çoğu zaman hüzün makamında
Coşkulu bazan da
Kimi zaman bir öğle vakti gibi
Sıkıntılı ve sabit.”
Keyifli okumalar dilerim!
··
4.751 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.