Pandemi yazında Bodrum'da alığ okuduğum kitap. Yarı hüzünlendim, gözlerim doldu, klasik boğazım düğümlendi ölenler, gidenler, ruhun son baharları, yorgunluklar, elde var sıfırlar Eylül en sevdiğim ayda okudum. Ayşe Hanım çok naif bir ruha sahip gelir bana. Hayat arkadaşı Engin Bey sanırım iyi gününde de kötü gününde de yanında biz de olabilecek miyiz acaba yaşlanınca dedirten bir kitap her şeyi özelini paylaşmış rahatça okuyabilirsiniz belki gelecekte ki sizi ve hayat arkadaşınızı görür duygulanırsınız sevgiler...
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.