Gözleri kapalı öylece oturdu, sanki Harikalar Diyarı’ndaydı ama gözlerini açtığında, her şeyin o donuk gerçekliğine bürüneceğini biliyordu; çimenler yalnızca rüzgarla hışırdayacak, su birikintileri yalnızca sallanan sazlıklarla dalgalanacak, çay fincanları yerine koyunların çanları gıcırdayacak, Kraliçe’nin haykırışları yerine çobanın sesini duyacaktı….
Son olarak, küçük kız kardeşinin bir gün nasıl da kendisi gibi, yetişkin bir kadın olacağını düşündü; olgunluğa eriştiğinde, çocukluğunda edindiği o saf, sevgi dolu yüreği nasıl koruyacağının, çevresine başka çocukları toplayıp anlattığı öykülerle, hatta belki yıllar yıllar öncesine ait Harikalar Diyarı’nın öyküsünü anlatarak, onların da gözlerinin pırıl pırıl parlamasını sağlayacağının, onların küçük üzüntülerini içinde hissedeceğinin ve kendi çocukluğunu, geçirdiği mutlu yaz günlerini anımsayarak onların ufak mutluluklarından kendine de mutluluk çıkaracağının hayalini kurdu.
Sayfa 105 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 13. BasımKitabı okudu
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.