“Tıp nikahlı karım benim, edebiyatsa metresim.” cümlesiyle bize aşk reçetesini sunan Çehov’un nikahlı karısı üzerine yazdığı durum(kesit) hikayelerini okuduk. Tüm bu ucu açık sonlarla Çehov bize, kahramanlarını istediğimiz yerde görme özgürlüğünü tanıdı. İster bir deli olarak görelim onları ister aşkın bir bilge, her kim ne gördüyse kendini gördü onların yüzünde. Okunur efendim.
