Veritas odium parit obsequium amicos: "Suçsuz": Suçsuz Bir süre bekledikten sonra suçsuz olduğuma inanırdım; tek sözcük etmeyişleri, korkumun yersiz, çocukça olduğumu gösterirdi bana, korkarak bıraktığım yerden başlayabilirdim gene. Yorumlamalarım değiştiydi 219 sonraları. Önce şunu anladımdı: Çevremdekiler yaptığım işin farkındaydılar, ne düşündüklerini de gizlemiyorlardı, ama ben anlayamıyormuşum! Sonra: beni azarlamamış olmaları güçlü olduklarından ötürü değildi, böyle olsa bile, bu türlü davranışları benden yana olduklarını göstermiyordu ki! Diyelim ki, sezmiyorlardı, onların dünyasında yoktum, etkileyemiyordum onları; varlığımın yolu, benim yolum onların dünyasından geçmiyordu; varlığımı nelere benzetirsek, hiç değilse güçlü bir kolum, onların yaşamının dışından akıp gidiyordu.

Bir süre bekledikten sonra suçsuz olduğuma inanırdım; tek sözcük etmeyişleri, korkumun yersiz, çocukça olduğumu gösterirdi bana, korkarak bıraktığım yerden başlayabilirdim gene. Yorumlamalarım değiştiydi 219 sonraları. Önce şunu anladımdı: Çevremdekiler yaptığım işin farkındaydılar, ne düşündüklerini de gizlemiyorlardı, ama ben anlayamıyormuşum! Sonra: beni azarlamamış olmaları güçlü olduklarından ötürü değildi, böyle olsa bile, bu türlü davranışları benden yana olduklarını göstermiyordu ki! Diyelim ki, sezmiyorlardı, onların dünyasında yoktum, etkileyemiyordum onları; varlığımın yolu, benim yolum onların dünyasından geçmiyordu; varlığımı nelere benzetirsek, hiç değilse güçlü bir kolum, onların yaşamının dışından akıp gidiyordu.

Sayfa 160 - can yayınevi

Milena'ya Mektuplar Franz Kafka

52 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Veritas odium parit obsequium amicos