Beyin kanaması geçiren anestezi hekimi Sevda Kül gözünü hastanede açar. Fakat konuşamamaktadır. Ve bu andan itibaren rüyalarla şimdiki hayat arasında akıp gider romandaki hikâye. Distopya dense de ben tam olarak o tadı alamadım. Çünkü olaylar rüyada geçiyor garip bir şekilde ,uyanınca hayat aynen kaldığı yerden devam ediyor. Rüyalarla birlikte duyguların dışa vurumu gibi Kafa karıştırıcı bir nebze. Ama kolay okunan bir dili var. İstanbul'da gezmek çok iyi geldi ama. Ve yaşadığımız dünyadaki bazı toplumsal olaylara da değinmeden geçmemiş yazarımız.
