Meserret, Küllük ve Marmara bu üç mekan her zaman sanatkârlara yuva oldu. Cumhuriyet döneminde Ankara'daki Karpiç de sayılabilir belki fakat o kalburüstü bir restoran oluşuyla bu üç kıraathaneden hem hizmet farklılığı hem de hitap ettiği sınıfın ekonomik koşulları bakımından ayrılıyor. Sanatta, siyasette mühim mevkiilerde olanların önemli bir kısmının yolu Beyazıt’taki Marmara Kıraathanesi’nden geçmiştir. Kitabın arka planı işte bu mekan üzerinden ilerliyor hatta bazen kurulan hikayenin önüne geçmiş Marmara Kıraathanesi. İstanbul’da kültür hayatının can damarlarından biri olan bu kıraathaneye Necip Fazıl, Erol Güngör, Hilmi Oflaz, Ziya Nur Aksun, İzzeddin Şadan gibi isimler sık sık gelir. Halkalar kurulur, hararetli tartışmalar olur. Sırf oradaki tartışmaları dinlemek için gelenler vardır ve buranın müdavimlerine de ayırt etmeksizin "Marmaratör" denir. Mehmed Niyazi Marmaratörleri bize kendi objektifinden yansıtıyor. İzzeddin Şadan hakkında pek bilmediğim şeyleri bu kitapta öğrendiğimi itiraf etmem gerek. Yalnız kitabın kurgusu büyük bir kopukluk yaşamış. Doğru mudur bilemem ama bende şöyle bir kanaat oluştu; sanki Mehmed Niyazi gazetede neşrettigi hatıralarını kronolojik bir sıraya koymuş da o sıranın önüne ve arkasına derme çatma bir kurgu oluşturmuş gibi... Olaylar öyle zannediyordum ki 60 ve 70li yıllarda geçiyor fakat Serdengeçti'nin Parkinsonu 80de zannediyorum. Eserde zaman muayyen değil ya da 20 küsür yıl gibi çok uzun bir süreyi kapsıyor. İsimlerin birçoğu gerçek fakat bazı sorularımıza eser içinde cevap bulamıyoruz. Mesela şu büyük sanatkâr olmaya çalışıp kendisinden yaşça büyük bir hanımla düşüp kalkan, ismini beğenmeyip bir de kendine egzantirik bir isim bulan Kartal Dağyeli Binbaşı Hüsrevin romanını yazabildi mi? Bilmiyoruz. Binbaşı Hüsrev gercek hayatta kime karşılık gelir bilmiyoruz. Eğer Binbaşı Hüsrevin romanı bizzat bu eserse o halde Kartal Dağyeli eşittir Mehmed Niyazi demek değil midir? Bilmiyoruz. Eser Peyaminin tezli romanları gibi, hap bilgileri bir kurgu içerisinde veriyor ama kurguyu yani omurgayı sağlam bir zemine oturtamıyor. Merhum Mehmed Niyaziyi severim fakat bu eser kurgu bakımından felç. Bilinmeyenler de beni rahatsız etti, bu kadar çok gerçek ismin yer aldığı bir romanda kurgusal karakterler aslında ne kadar kurgusal diye düşünmekten kendimi alamadım ve bu eseri okurken zihnimde hep bir kıymık gibi kaldı. Eseri okuyup benim takıldığım hususlara takılmış olanlardan beni feraha kavuşturmalarını rica ederek incelememi bitiriyorum. Sağlıkla kalınız.

Dahiler Ve DelilerMehmed Niyazi · ÖTÜKEN NEŞRİYAT · 2014354 okunma

·

178 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İçtihat ve Telakki Azası