Ruhum kelimeleriyle dans etti. Sanki kitap değil bir ezgiydi.
Kelimelerinde kendimden o kadar çok şey buldum ki... Neredeyse kitapta altını çizmediğim yer bırakmadım. Ruhuma dokunduğu içindir, kim bilir, çok beğendim.
Kitapta okuduğum bir iki cümle benim için kitabı anlatan cümlelerdi. O cümleleleri buraya da aktarıyorum:"Hedefsiz bir yolculuk bu. (Aynen bu yazı gibi. Öykü yok, kişiler yok, yargılar yok. Yalnızca belli belirsiz, üstü kapalı kalmaya yazgılı bir uğultu.)" Syf 126.
