Demir Özlü 50 kuşağı öykücüleri arasında ismini duyduğum ve Tezer Özlü’nün abisi olduğunu bildiğim birisiydi. Uzun yıllar İsveç’te yaşadığı bu kitaptaki öykülere ve manzaralara da yansımış. Özellikle ‘’Kendi Evine Varamamak’’ öykülerini çok beğendim, kendime yakın buldum. Benden önceki sahibi bazı yerlerin altını kırmızı tükenmez kalemle çizmiş ama ben o kısımları alıntılanmaya değer görmedim.
