Asırlar sonra gelip, görmeden Peygamber aleyhisselama sevdalanmak, Medine'sine hasret olmak, Kur'an'ına ve Sünnet'ine sarılmak; kitaplarda görüp gözleriyle görenler gibi olmak, asrı ne olursa olsun bir fazilettir. Böyle bir himmeti asırlar eritemez, zaman ve mekân yok edemez.
Peygamber aleyhisselam bile asırlar sonra gelip Sünnet'ine sarılanları özlemiştir. O'nun abdestini, namazını, tesbihini, sadakasını, cihadını, sabrını yaşatanları 'kardeşleri olarak anmış, onlara hasretini dillendirmiştir. 'O kardeşlerimi görmek isterdim!' sözü, asırlar sonra O'nu görmeden peşinden gidecek Ümmet'inden mü'minler için söylediği bir
sözdür.
“Ümmet'imden beni en çok sevenler, benden sonra gelenlerden, 'Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemi bir kere görseydim de malım ve ailem olmasaydı.' diyecek olanlardır.” buyurmuştur. Ahir zamanda da böyle bir
sevgiyi yüreğine gömenler bulunabilecektir.