José Mauro de Vasconcelos Çoğumuz Şeker Portakalı’yla tanımışızdır Jose Mauro de Vasconcelos’u. Çünkü ülkemizde dilimize çevrilen ilk eseri odur. Sonrasında Güneşi Uyandıralım ve Deli Fişek gelir. Çocuk yaşlarda okuduğum Şeker Portakalıyla Zeze türlü çeşit duygular, çok katmanlı acılar bırakmıştır bende. Bende olduğundan habersiz olduğum duyguların varlığını göstermiştir adeta bana. Şimdi yolun yarısına gelmişken okuduğum Yaban Muzu’nda da benzer hislere dokundu yazar. Şeker Portakalı kadar dokunaklı değildi olamazdı da çünkü ne ben o küçük kızdım ne de yazarın ilk kitabıydı. Eleştirmenler yazarın sonradan değil doğuştan tam bir yazar olduğunu söylerler ki bence de öyle bir çok yazarın ilk eserini okuyup bundaki tadı bulamamışımdır. Vasconcelos Yaban Muzu’nda ana karakterle birlikte yan karakterleri de anlatılmaz öyküleriyle -çıplak gerçekleriyle- okura veriyor. Açlığı,yokluğu ve bunların insana ne yapıp neler yaptırdığını anlatırken varlığın ve çokluğun da insana yaptıkları ve yaptırdıklarını çok basit cümlelerle anlatıyor. Kitabı okurken sık sık “Bilmemek mutluluktur.”Cümlesi geçti aklımdan. Sanırım kitaptaki ikilinin ilişkisi biraz da Zorbadaki ikiliyi anımsattı bana. Kitap boyunca Basit ve sade yaşamın hafifliği mi kültür ve medeniyet mi kıyasları sürüp gitti. Hep bir terkediş vardı kitapta konfor alalnını terkediş ve içsel bir sorgulama. Kitabın sonuna geldiğimdeyse işte orda Zeze’nin derin acılarına benzer bir acı beni bekliyordu. Okumaktan bunalmayan, sabırlı okuyuculara önerimdir. Ayyy bunca isim ve bana çok uzak yerlerin öyküsünden bana ne diyorsan gelme kardeşim.
Yaban MuzuJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 20161,743 okunma
·
102 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
