Bazı şeyler olur ki insan onu başarmak ister ve bu başarısı uğrunda da bir hayli fedakarlıklarda bulunur. Fakat muradına erdikten sonra o husustaki evvelki başarısından önce görülen, parlaklık ve arzu insanın gözünde kaybolur. Adam kendi kendine der ki: "Meğer ben ne divane imişim? Kaç zamandır kavuşmak için çıldırıp durduğum şey bu muymuş?" İnsan yalnız böyle kendi divaneliğine hükmetmekle kalmış olsa iyi. Ya o emeline kavuşması uğrunda sonunu asla düşünmeksizin göze aldırmış olduğu fedakarlıklar ve delice hareketler, bilahare kendi için pek ziyade pişmanlık getirecek tarafları var ise adam o şeyi yaptığına yapacağına büyük bir üzüntü ile pişman olur.
·
91 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.