Başkalarına karşı davranışları -sınıflarını, mali durumlarını (özellikle mali durumlarını) ve milliyetlerini göz önüne almaksızın- her zaman saygılı ve adildi.
Bu adaleti göstermeyen herhangi biri onun gözünde insan sayılmazdı; aşağılık biriydi. Bu onun temel ahlaki ilkesiydi ve tüm edimlerinin arkasındaki saik buydu. Babam ömrü boyunca bu ilkeyi asla çiğnemedi, koşullar ne olursa olsun asla kararsızlık göstermedi ve elinden gelen her fırsatta bunu başkalarına da kabul ettirmeye uğraştı; böylece yaşlılık olgunluğuna yüzünde dingin bir ifadeyle, gülümseyen gözlerle ve başı dik ulaştı.
Sayfa 127 - Belge YayınlarıKitabı okudu
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.