Tanrı eskiden hayatın kendisiydi, Tanrı eskiden bilinç demekti. Tanrı varlığımızın en derin anlamıydı.
Tanrı artık yoksa varoluş tamamen ruhsuz bir hale gelir, hayat sadece maddenin bir yan ürünü olur.
Bu yüzden öldüğünde her şey ölür, geriye hiçbir şey kalmaz.
Ve iyi ya da kötü olmak gibi bir mesele yoktur. Varoluş bu konuda tamamen aldırışsızdır, seni umursamaz.
Tanrı seni umursuyordu.
Tanrı ortadan kalktığında seninle varoluş arasında garip bir yabancılaşma başlar.
Aranızda bir ilişki yoktur, varoluş seni umursamaz, umursayamaz çünkü artık bilinç sahibi değildir.
Artık akıllı bir evren değildir, sadece ölü maddeden ibarettir, tıpkı senin gibi.
Ve senin bildiğin hayat sadece bir yan üründür.
Sayfa 37 - Ovvo YayıneviKitabı okudu
·
95 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.