Taze bitti.İyi ki okumuşum seni dediğim kitap. Daha önce yarım yarçe okuyup devamlılığı getirememiştim bir türlü ,hep başka bir iş çıkıyordu ya da unutup başka bir kitap okuyordum. Elimdeki baskısı epey eski 1999da basılmış yaprakları sapsarı ama sağlam duruşu yeni kitaplarımı( çıtırlar) da şaşırtmıyor değil.Ne çıkarsa bahtımıza deyip okumaya başladım. Çok genel bir başlığa koyarsak konu SAVAŞ evet ,kulağa kasvetli geliyor belki. Benim gibi kasvetten uzağa kaçınmak için gerçekliği, spontan yaşamı bile muzır gülümsemesiyle eser miktarda eğip büküp , çarpık çurpuk yazan yazarları kovalayan biri için kitabın konusu ne kadar ittiyse, içeriği de o kadar kendine çekti. Sonuçta içeriğin mutlak zaferiyle kitap bitti.Vatan sevgisi tazelendi , dünyanın binbir hâli düşünüldü... Kitapta her karakter incelikle işleniyor.Öyle bir anlatıyor ki yazar, olduğu gibi kabul ediyorsunuz karakteri.Sanki hayatınızdaki insanları benimser gibi benimsiyorsunuz artık.Daha sonra olaylar karşısında tepkileri merak uyandırıyor. Birçok karakteri böyle benimseyip sevmeme rağmen özel yeri olan bir karakter oldu "Kerime". Ve bazen Rıfatı düşünürken buldum kendimi.İkisi de kişilikleriyle özel bulduğum kişiler. Fakat Kerimeyi daha bi sevdim. Ethem ve Rıfatın tartışması da çok çarpıcıydı. Sanki ikisinin arasında kalmış şaşkınlıkla onları izliyor gibiydim. İkisinin de haklı olduğu konular vardı.Ethemin kendisinin de haklı olduğu konular olmasına rağmen Rıfatın ondan geleni ayakta karşıladığı benzer sertlikte bir lafa bozulup takılması biraz amatörce, oldukça gerçekçi maalesef talihsizdi. Bazen aklımda o tartışmaya döner, ikisinin ortasında durup İçimden onun lafına offf diğerinin lafına offf dediğimi hayal ederim

Bizim DiyarSevinç Çokum · Kapı Yayınları · 2018156 okunma

·

116 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.