Allahın askerleri başkadır abi, başka..
Her ay bir 
Yaşar Kemal kitabı etkinliği için bu ayki seçimim 
Allahın Askerleri. Yaşar Kemal'e "Çok iyi bir roman yazsaydım bu kadar sevmezdim" dedirten bu hazin ve çarpıcı eser üstadın, 1975 yılında, sokak çocuklarıyla yaptığı röportajların gazetedeki sunumuyla derlenmesinden oluşuyor.
Üstad okuyucusuna, küçük yaşta yoksulluğu, itilmişliği, ötelenmişliği, kimsesizliği tadan sokak çocukların gözünden içler acısı bir Türkiye portresi sunuyor. Ne yazık ki o yıllarda olduğu gibi günümüzde de aynı sorunlar fazlasıyla mevcut. Hayata binbir zorlukla tutunmaya çalışan sokak çocuklarının sorunları görmezden gelinmeye devam ediliyor. Üstad bu röportajları yaparken, bu toplumda bile bu çocukların kurtarılabileceğine inanıyormuş. Sanırım yaşıyor olsaydı, içinde hâlâ aynı umudu yeşertmeye devam ederdi.
Kitabı okurken yanıbaşımızda yaşamlarını idame ettirmeye çalışan bu çocukların hayatına ne kadar vakıfım sorusu zihnimde çalkalanıp durdu. Çocukların amansız mücadelesi, korkuları, hayata tutunma çabaları öylesine okuyup geçip gidilecek türden değil. Bir yumru gibi boğazında kalıyor insanın. Allahın Askerleri okunması gereken muazzam bir kitap..
Huzur içinde uyusun üstad..
·
165 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.