Daha önce Altıncı Koğuş'u okumuştum ve iki kitaptan yola çıkınca şu sonuca vardım, "sanırım bu yazarın delilik ve dahilikle ilgili takıntıları var ve tam benlik..." zira ben çevremde hep şunu duyarım, "çok düşünme delireceksin" ‍️‍️ burada azcık yakınacağım ve diyeceğim ki insanlar hep olumsuza bakar ya iste bu söz odur. Kimse "çok düşün belkide bir dehanın kıvılcımı vardır sende" demez... neyse... ️Yazarın görmüş olduğu bir rüyadan yola çıkarak kaleme aldığı eserde felsefe doktoru Kovrin'in delilik ile dahilik arasında gidip geldiği hikayesi anlatılıyor. Kovrin çok çalışan, makaleler yazan akıllı bir adam. Ama -onun için eğer buna bir sorun denebilirse- bir sorunu var, hayali bir keşişle sohbet ediyor. "KARA KEŞİŞ" aslında bence, bu kara keşiş onun kendi iç sesi ve motivasyon kaynağı. Onun kendisine 'normal' bir insan olmayarak, akıllı, çok düşünen, fikirler üreten ve aydın bir insan olarak ne kadar da mutlu olduğunu ona hatırlatan yanı. ️Kovrin, Tanya ile evliliği sonrası bir gece kendi kendine (kara keşişle) sohbet ederken karısı uyanıyor ve onun hasta olduğuna dair endişelenmeye başlıyor ve Kovrin 'normalleşiyor' fakat sonrasında sizce onu neler bekliyor? ️Kader kavramına da şöyle bir göz kırpan hikaye, bize delilikle dahilik arasında ince bir çizgi oldugunu gösteriyor. Özellikle felsefe ile ilgilenenlere şiddetle ama herkese de gerçekten tavsiye edebileceğim bir kitap. 43 sayfalık ama çoook şey ifade eden bir eser.

Kara KeşişAnton Çehov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20216,9bin okunma

·

161 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Derya