Bir 
Attila İlhan geçti.
An gelir
Atilla İlhan ölür.
Okunurken yaşayan şiirler. Adını bilmediğiniz dizlere duyulan hasret ve özlem. Şair ne severse onu sever o ne izlerse onu özler duygular. Bi şiirlerin gözlerinde oyalanıp, takıldık kaldık cümlelere. Kendi fısıldamıştı bize"kimsenin şiir okuduğunu sanmıyorum şairlerin bile". Öylesini derken ne kastettiğini dizelerde anladım. Her dizenin başında sustum o konuştu sonunda sustu ben konuştum. güzel bir sohbet oldu.
Bir daha görüşünceye kendine dikkat et üstat.
·
694 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.