Övmeyeyim tarafsız olayım diyorum olmuyor. Ağzımın tadını nasıl hissettirdiğini söylemeyeyim diyorum, ne mümkün? Mahir Bey açık büfe kahvaltı gibi yazıyor. Acılısı desen var, ekşili desen dik alası, tatlılar da en sütlü en şerbetlisinden. Çeşit çeşit insan manzarası sunuyor. Biraz gökyüzü, biraz açık hava veriyor. Ortaya renk renk öyküler çıkıyor. Dile çok hakim. Kelimeleri o kahvaltı masasını kurar gibi özenli, yeni gelinlerin süslü tabakları gibi zengin. Yine ağladım, güldüm, kızdım. Duygu cümbüşü yaşamak isteyenler buyurmaz mısınız?
