"Bir halk destanı hemen yazılmaz Yürüyoruz açtığımız patikadan Patikalar varacak büyük yola Ayaklarımız kanıyor olsun, kanın döküldüğü yer doğruysa" Yazar bu eseri 1980 yılında kaleme almış, ilk oyunu, o yıllarda Balkanlar'dan, Bulgarya'dan göç eden bir ailenin babası Temir Efendi ve çevresinin hikayesi, yeni bir hayat umuduyla geldikleri İstanbul'da yabancı bir yoksulluğun içine düşmüşlerdir, Temir Efendi eşi ve kızları Redife'nin geçimini sağlayabilmek için iş arar durur fakat ülkede işsizden çok ne vardır? Danışmak için görüşmeye gittiği dostları umudunu kesmemesini söyleseler dahi dostlarının çırakları bile çocuk işçiliğin acısından kaçmak için Almanya'ya göç etmenin hayalini kurarlar, değil yıllar yüz yılların yoksulluğu ananın kaderi babanın mirasıdır bu coğrafyada, hayaller kurulur, umuda sıkı sıkıya sarılır, aydınlık bir yarın hayaliyle günler birer birer düne katılır, zaman geçer geçmesine ama değişen bir şey olmaz, böyle gelen böyle gidiyordur çünkü, giden her şey halkın ömründen ömür götürmek ve daha 10 yaşındayken ihtiyarlığın acısını tattırıyordur çocuklara. Hala aynı cümbüş çalmakta. Yer yer isyanlı bir ağıt yer yer bir düğün söylencesi Redife'ye Güzelleme, çok sevdim ve beğendim.

Redife'ye GüzellemeFüruzan · Yapı Kredi Yayınları · 200927 okunma

·

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.