Bir umutla başladığım bu kitabı aynı umutlarla bitiremedim maalesef. Öncelikle kitabın kurgusu güzel bence, olduğu evrenden farklı bir evrene geçen ve normal olarak kendi evrenine gitmeye çalışan bir kadının üzerine bir konusu var kitabın. Fakat işleniş kısmı beni çok baydı öyle ki ikinci kitabını yarıda bıraktım çünkü dayanamadım. Sürekli tekrarlanan replikler insanı çok boğuyor. Mesela; “Sen benim kim olduğumu daha görmedin.” “O çok tehlikeli.” “Sen çok güzelsin.” “Benimlesin.” “Yılan.” ve nicesi sürekli bi tehdit bişeyler. Kitabın sonu gelmiş hala sen benim kim olduğumu bilmiyorsun tarzı konuşmalar bıktırdı maalesef. Bir de neden anlamadım yazar kitaplarında asla kendi koyduğu isimleri kullanmıyor sürekli bir lakap, neredeyse her kitabında var bu durum. Kızın adı Mahinev ama ana erkek karakterimiz Medusa demeyi tercih ediyor. Bu durum aşırı samimiyetsiz geldi çünkü dediğim gibi yazar çoğu kitabında bunu yapıyor yani bir espirisi yok durumun. Bunlar dışında kızın sürekli kaçıp tekrar adama dönmesi de var. Kaçıyor ormanda o veya bu şekilde korkuyor ağlayarak kendisini tutsak eden adamın kollarına sığınıyor. Madem kaçacaksın geri dönme hadi döndün bari bir daha kaçmaya çalışma. Kitapta tek sevdiğim kişi İbrahim’di komik bir karakterdi ama sırf onun için bile devam edemeyeceğim maalesef. Benim için okunmasa daha iyi olur kategorisinde bir kitap.

İçi̇nde Bi̇r SenBinnur Nigiz · Dokuz Yayınları · 20203,343 okunma

·

147 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yasemin