Bu kitabın filmini izlemiştim. Türk versiyonunu… bilenler bilir. Bence biraz gıcık bir film. Her şeye mutlu şeyler bulmak: bu yüzden değil aslında gıcıklığı, neyse. Bir de hani pollyannacılık diye bir terim var sanki kendini kandırmak gibi. Yani tüm bunlardan şunu çıkarmak istiyorum ki kitabı okumak için acelem yoktu. Öğrencilerime önerirken biraz daha açıklayıcı olabilirim diye okumak istedim ve keşke bu zamana kadar okusaydım diye düşündüm. Çok güzeldi. Öyle basit bir zorlayıcılığı yoktu. İçten ve samimi. İnsan gerçekten de Pollyanna’nın oyununu onunla birlikte oynamak istiyor.
