O zamanlar tam yedi yıl padişahımıza hizmet ettim ve beni terhis ettiklerinde kemerimde yedi para yoktu. Bunu şikayet olsun diye söylemiyorum. Bizler canımızla, malımızla efendimiz padişahımıza aitiz ve her şeyimizi onun yolunda harcamak hayırlı ve sevaptır. Merhamet ve şefkat sahibi padişahımızı evinden alınıp götürülen her askerin yine devlet tarafından evinin kapısına getirilip bırakılmasını emretmişti. Bana gelince, beni neredeyse yalınayak, başıkabak, memleketimden on iki günlük mesafede bir yerlerde bırakıvırmişlerdi. Söyle, ne yapabilirdim?