Huzur Koleksiyoncusu… “Büyümek daha fazla acıya tahammül edebilmekti…” Huzur Koleksiyoncusu… Sevgi, merhamet, vefa, koca yüreklilik… Zorluklara rağmen hiçbir zaman vazgeçmeyen, başaran Halil’in hikayesi… “İnsan uyuyarak ne kadarını unutabilirdi yaşadıklarının?” Halil’in güzel yüreği… Öyle güzel bir yürektir ki, vefadan, merhametten ve sevgiden başka hiçbir şey barındırmayan bir yürek…Tek bir kötülüğün olmadığı, olamadığı… Halil küçük yaşlarında yaşadığı bir travmatik olay dolayısıyla konuşma yetisini kaybeder. Her şeyi elinden alınmamış mıdır bu çocuğun… Tüm hayalleri suya düşmemiş midir… “Açtı gözlerini. Canı yansa da, bakmayı da görmeyi de istemese de açtı gözlerini…” Hayatının her günü ayrı bir kötülüğe gözlerini açıyordu Halil. Kaybetmedi umudunu. Tevekkül yetmez miydi? Aşık da olmuştu üstelik. En saf haliyle seviyordu. En güzel şekilde. Çevresinden gördüğü sevgiyle iyileşecekti belki de. “Seviyor ve seviliyorsanız hiçbir şey hayatın olağan akışına aykırı değildir.” Yeter ki sevgi olsundu… Cihat Albayrak’ın kaleminden Huzur Koleksiyoncusu… Kimi zaman gözyaşlarıma hakim olamadım. Ya çok ağır geldi yaşadıkları, ya da mutluluktan ağladım kimi zaman. Ama ben, ilk kez bir kitapta mutluluktan ağladım… Halil’de kendimden çokça iz buldum. Belki de o yüzden. Belki de ikimiz de sevgiden başardığımız içindi. Ben konuşma bozukluğumu kitaplar ile engellemiştim, o da sevgi ile konuşmaya başlamıştı… Hayatımda hep Halil gibi insanlar olsun isterdim… Halil gibi insanlar, Mustafa gibi dostlar… Herkese tavsiye eder, keyifli okumalar dilerim. Kitapla kalın:)

Huzur KoleksiyoncusuCihat Albayrak · Okur Kitaplığı · 038 okunma

·

284 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meryem Yağız