Bu düzen ne böyle
Zweig karanlık yönleri görmeyi çok iyi beceriyor ve her kitabında bize bu duyguyu öyle bir işliyor ki.
Değişim Rüzgarı da bu kitaplardan biri. Hiç kuşkusuz bana yaşadığım geçmiş anılarımı, hayatın sillesini yediğimiz zamanları, içten içe kızıp sövdüğüm her hatırayı önüme serdirdi. Fakat kitap hiç de beklediğim bir sona ulaşmadı. Sever Zweig beklenmedik sonları. Bu da böyle olsun elbette fakat olmadığın biri olmayı hayal etmek ya da arzulamak, elindekilerin seni zihnindekinden farklı bir insan yapması... Değişmek de bazı bedellerle mümkün.
·
258 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.