"Hayat küçük bir alanda daireler çizerek yaşlanana ve elinde hiçbir şey kalmayana kadar yüzmekten mi ibaret, yoksa dünyada başka bir şekilde yaşamak mümkün mü, bilmek istiyorum." Küçük kara balığın hikayesi bu sorgulama ile başlıyor. Monotonluğu sorgulayan bu başlangıç bana 
Martı Jonathan Livingston kitabını hatırlattı.
Küçük kara balık hayatın kendi küçük dünyasından ibaret olmadığına dair inancı üzerine bir arayış içerisine girmek istiyor. Fakat çevresi tabi ki de onun bu sorgulayıcı tavrını eleştiriyor. Hatta eleştirinin de ötesinde onu öldürmek istiyor. Bizler için de durum böyle değil midir? İnsanlar sorgula(n)maktan pek hoşlanmazlar. Konfor alanlarının dışına çıkmaz istemezler. Mevcut gündelik bilgileriyle birbirlerinden pek farkı olmayan sıradan hayatlarını yaşayıp öylece ölmek isterler. Hayata gönderiliş gayelerinden, yaratılmış, var olan onca güzellikten bi haber geçirirler ömürlerini.
Küçük kara balığın bu arayışında karşısına, tahmin edileceği üzere, onu eleştiren, onun bu girişimini gereksiz bulan, onun göstermiş olduğu bu cesareti gösteremeyen çeşitli canlılar çıkmıştır. Buna karşın, sayıları az da olsa, ona yardımcı olan canlılarla da karşılaşmıştır. Karşılaştığı tüm engellere rağmen de kararından vazgeçmemiş ve mücadelesini tamamlamıştır.
"Şimdi artık ölüm korkutmuyor beni, ama yaşadıkça onu arayacak değilim. Ölümle karşı karşıya gelince, ki bu sık sık oluyor, kaçınılmaz bir gerçekle yüz yüze gelmiş olacağım. Önemli olan bu değil. Önemli olan benim yaşamamın ya da ölümümün başkaları üzerinde bırakacağı etkidir..." Bu söylemlerinden de anlaşılacağı üzere küçük kara balık yolculuğu boyunca yaşadıklarından dersler çıkarmış ve tecrübe kazanmıştır. Hayatta edinmek istediği gayeye ulaşmıştır. Tam da söylediği gibi yaşamı, bu bir masal da olsa, başka bir balığın üzerinde hayatı sorgulamaya yönelik bir etki bırakmıştır.
·
110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.