Bir gün Efendimiz (asm) bakışlarını semaya kaldırıyor: “Kardeşlerimi çok özledim.” Buyuruyor. Sahabeler: “Ey Allah’ın Resulü biz senin kardeşlerin değil miyiz?” Deyince Efendimiz: “Hayır sizler benim ashabımsınız. Kardeşlerim beni görmedikleri halde iman eden, sesimi duymadıkları halde davetime koşanlardır. Ben onları kıyamet günü tanıyacağım.”
Sayfa 274 - timaşKitabı okudu
·
93 görüntüleme
Ne büyük bir nimet ne büyük bir onur, layık olmayı nasip etsin Rabbim inşallah
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.