“İyi ama, niçin ben Osman, niçin?..”
“Sanki niçin, niçin sen olmayacakmışsın Petra?..”
…
“Ne söyleyeyim isterdin?” demişti Osman. “Güzelsin diye mi, iyisin diye mi, senden hoşlanıyorum diye mi, beni delirtiyorsun diye mi, ha? İlk kez benden mi duymuş olacaksın bunları?.. Belki şunun içindir: Sende bir şey var. Beni anlıyorsun. Beni anlıyorsun gibime geliyor, bunun için işte.”
Sayfa 38 - iş bankası kültür yayınları
·
168 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.