Yağmur Kaçağı - A. İLHAN (Bir gece vakti aklına gelsem!)
Ezbere şiir bilir misiniz hiç?
İnsan en azından bir şiiri ezbere bilmeli ve hakkını vere vere okuyabilmeli diye düşünürüm hep.
Hayatım şiiriydi: Üçüncü Şahsın Şiiri...
Meğerse bu kitabın içindeymiş.
Şimdi ben bu incelemeyi yazarken açtım dinliyorum. Siz de okurken dinlemeye ne dersiniz? (YouTube'da Kerem Alışık oldukça başarılı seslendirmiş mesela...)
Kısacık bir kitap...
Ama öyle güzel sığmış ki içine birçok duygu: aşk, yalnızlık, hüzün...
"Sen olmadığın vakit büyük yalnızlığım var." (s. 19) Ah şu şairler. Nasıl da güzel yapıyorlar yalnızlığın edebiyatını. Günün hangi saatinde okursan oku, derinden batar yüreğine sancısı.
"Bir gece vakti aklına gelsem
Uykunu tutsam bırakmasam." (s. 32)
Geliyor değil mi?
Ne gözde kalıyor uyku ne yürekte.
İnsan en büyük acılarını gece vakti çekmekte...
Bu yüzdendir belki geceleri uyuyamayışınız, kitaplardan medet umup onlara sığınışınız.
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınlarından çıkmış eser. Elimdeki 22. baskı. Oldukça güzel iş çıkarmışlar yine. Cengiz İlhan ve Çolpan İlhan ile başlayan eser meraklısına notlar ile son buluyor. Ve yine orada şiirlerin yazılış öyküleri... Attila İlhan'dan okuduğum kitapların en çok bu yönünü sevdim belki de.
Daha önce 
Attila İlhan okumadıysanız biraz garipseyebilirsiniz. Sık sık yabancı özel isimler geçiyor eserde. Küçük harfli tüm kullanımlar. Kendine özgü dünyasını öyle güzel sunmuş ki böyle kabul etmiş ve sevmişiz onu...
Güzel de bir tavsiyesi var bize.
"Esaslı bir kitap almalı mutlaka yarın sabah
Üstüne düşüp bitirmeli uykusuz duraksız." (s. 40)
Bir şiirinden çalıp hemen üstüme alındım.
Ne dersiniz, uygulayalım mı?
Benim kitap kargom yarın geliyor, ben varım.
O güzel şiiriyle son verelim incelemeye:
ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞİİRİ
Gözlerin gözlerime değince
felaketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felaketim olurdu ağlardım
Ne vakit Maçka\'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgar aklımı alırdı
sessizce bir cigara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felaketim olurdu ağlardım
Akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felaketim olurdu ağlardım
Kısa, bir solukta bitecek anlamlı bir eser.
Keyifle okunması temennisiyle...
··
4.528 görüntüleme
Şiirler okuyun, boynu bükük kalmasın şairlerin...
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.