Sonra yazlar bitti. Denizler çekildi. Güneşler battı. Sen o çoğul yalnızlığına döndün, gövdeni herkesin giydikleriyle örterek. Ben, yüreğimi üç kez imza verdiğim o uzun sürgünümdeyim, yüreğimi evrak dolaplarına kilitleyerek. Çıktığım uzaklık asfalt ve ışıklı vitrinler. Döndüğüm gerçek, basık odalar, polis kordonunda bir ülke, dağlardan hapislere çekilen ölüm çizgileri ve insanın kanını donduran bir kayıtsızlık. Dilimde bir türküyle sana ve yaza bakıyorum şimdi, yüreğimi bir muska gibi boynumda taşıyarak: "Daha senden gayrı aşık mı yoktur/Nedir bu telaşın vay deli gönlüm."
1996
Sayfa 23Kitabı okudu
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.