Su özünə göstərilən şeyin özünü - bu durumda, minnət hissini - doğru olaraq başa düşür və o bilgini alır kimi görünür. Su özünə göstərilən sözü bəsit bir naxış olaraq görmürdü;tərsinə, onun mənasını anlayırdı.Su cümlənin yaxşı bilgi daşıdığını fərq edəndə, kristallar meydana gətirirdi. Bəlkə də su o sözü yazan şəxsin qəlbini hiss ede bilirdi:)