Gılgamış'ın Enkudu'yla serüvenlerinin kendi ölümlülüğüne karşı bir savunma mekanizması olduğunu ve böylesi bir sorgulamanın doğrudan sonucu olabilecek bir çılgınlıktan onu alıkoyduğunu ileri sürer. Serüvenler sonlanıp arkadaşı ölünce, kendi cehennemiyle yüzleşecek ve delirecektir. Sevilen birinin ölümü karşısında ilk üzüntü, duygusal patlama, çöküşe neden olabilecek şok, pek çoğumuzun yaşadığı o evrensel acı Gılgamış'ta çok derin olacaktır.